Κέρτινγκ, Γκούσταβ

(Gustav Körting, Δρέσδη 1845 – 1913). Γερμανός φιλόλογος. Σπούδασε φιλολογία και ιστορία στη Λειψία και αργότερα φοίτησε σε διάφορα ανώτερα γερμανικά εκπαιδευτήρια. Το 1876 αναγορεύθηκε τακτικός καθηγητής της ρομανικής και αγγλικής φιλολογίας στην Ακαδημία του Μίνστερ και στο πανεπιστήμιο του Κιέλου, όπου και δίδαξε μέχρι τον θάνατό του. Ήταν γνώστης των αγγλοσαξονικών και ελληνολατινικών γλωσσών. Έγραψε πάρα πολλά συγγράμματα, σπουδαιότερα από τα οποία είναι: Ιστορία της ιταλικής λογοτεχνίας κατά την εποχή της Αναγέννησης (1878-84), Εγκυκλοπαίδεια και μεθοδολογία της ρομανικής φιλολογίας (1886) κ.ά. Έγραψε επίσης πολλές μονογραφίες, ενώ κατά καιρούς δημοσίευσε σε διάφορα περιοδικά φιλολογικών ερευνών.